Nico Chealsea Girl
Bu bir öykü ve içerisinde trajedi saklı, her trajedinin mutlu başlangıçları vardır. Bu Nico'nun öyküsü; parlak zamanlarının sayısı oldukça az. Bu, oldukça sert bir trajedi.
Yaşadığı sancılı çocukluğu ve tecavüzün ardından gelen dengesiz halleri saymazsak, Nico iyi günlerindeydi; her ne kadar yüksek egosu tatmin olmasa da, ki bunun tek suçlusu Lou Reed idi, the Velvet Underground ile çok eğleniyordu. 1967 yılında, Factory karnaval havasındaydı ve Andy Warhol'un kanatları altında uçmak güven vericiydi.
Fakat, Nico yavaş yavaş kendi içine kaçtı, zaten pek de dışarı açılmamıştı. Modellik ve oyunculuk onu nesneleştiriyordu ve bu giderek rahatsız edici bir hal alıyordu. Lou Reed, Nico'yu küçümsüyor, Andy Warhol herkese her daim aynı tutumu göstermesiyle sahteleşiyor; değerleri ve hayalleri başkalarının elinde patlayıp yok olacak duruma düşüyordu. İpleri koparması ve kendini kanıtlaması lazımdı bir müzisyen olarak, fakat giderayak, hazır the Velvet Underground ile ayrılmışken, ilk solo albümünü hazırladı ve kaotik dünyanın kapıları ardına kadar açıldı.
1967 tarihli, sanatçının ilk solo albümü 'Chelsea Girl', daha sonra gelecek eserlerle birlikte karşılaştırıldığında oldukça farklı yollardan ilerliyor fakat ulaştığı ilahi noktalar tüm Nico şarkıları ile yan yana duruyor. Aslında, 'Chelsea Girl'ü takip edecek işlerde kendi dehasını konuşturan Nico, debut albümü ile döneminin en sağlam isimleriyle işbirliğine girerek biraz kenara çekiliyor.
60'ların pop müziği ile folk arasına koşullanmış parçalar, Nico'nun salt acıdan oluşan tadından çok, acıçikolatayı hatırlatıyor. Açılış şarkısı 'The Fairest of the Seasons', peşi sıra gelen, Nico'nun en ünlü şarkılarından biri olan 'These Days'; Jackson Browne'ın elinden çıkma olup çok çabuk kıvama sokuyor. Nico'yu hiç terketmeyen John Cale, 'Little Sister' sayesinde uzun süren iş beraberliğini başlatıyor. Daha sonra tüm ilişkilerini keseceği Lou Reed, bazı şarkılara Cale ile birlikte imza atarken, Nico'nun Bob Dylan'dan aldığı 'I Will Keep It with Mine' zirveleri yaşatıyor. Andy Warhol'un aynı isimli kült filmi için yazılmış 'Chealse Girls', hiç bitmeyecekmiş gibi uzuyor ve bizi de peşinden sürüklüyor.
Harika Kadın'ım Nico'nun diğer işlerine benzemeyen, fazla söz sahibi olmadığı ama kusursuz vokalleriyle bir üst kademeye taşıdığı şarkılar, trajedinin parlak günlerini yansıtıyor; İnceden Ağlatıyor.
Yaşadığı sancılı çocukluğu ve tecavüzün ardından gelen dengesiz halleri saymazsak, Nico iyi günlerindeydi; her ne kadar yüksek egosu tatmin olmasa da, ki bunun tek suçlusu Lou Reed idi, the Velvet Underground ile çok eğleniyordu. 1967 yılında, Factory karnaval havasındaydı ve Andy Warhol'un kanatları altında uçmak güven vericiydi.
Fakat, Nico yavaş yavaş kendi içine kaçtı, zaten pek de dışarı açılmamıştı. Modellik ve oyunculuk onu nesneleştiriyordu ve bu giderek rahatsız edici bir hal alıyordu. Lou Reed, Nico'yu küçümsüyor, Andy Warhol herkese her daim aynı tutumu göstermesiyle sahteleşiyor; değerleri ve hayalleri başkalarının elinde patlayıp yok olacak duruma düşüyordu. İpleri koparması ve kendini kanıtlaması lazımdı bir müzisyen olarak, fakat giderayak, hazır the Velvet Underground ile ayrılmışken, ilk solo albümünü hazırladı ve kaotik dünyanın kapıları ardına kadar açıldı.
1967 tarihli, sanatçının ilk solo albümü 'Chelsea Girl', daha sonra gelecek eserlerle birlikte karşılaştırıldığında oldukça farklı yollardan ilerliyor fakat ulaştığı ilahi noktalar tüm Nico şarkıları ile yan yana duruyor. Aslında, 'Chelsea Girl'ü takip edecek işlerde kendi dehasını konuşturan Nico, debut albümü ile döneminin en sağlam isimleriyle işbirliğine girerek biraz kenara çekiliyor.
60'ların pop müziği ile folk arasına koşullanmış parçalar, Nico'nun salt acıdan oluşan tadından çok, acıçikolatayı hatırlatıyor. Açılış şarkısı 'The Fairest of the Seasons', peşi sıra gelen, Nico'nun en ünlü şarkılarından biri olan 'These Days'; Jackson Browne'ın elinden çıkma olup çok çabuk kıvama sokuyor. Nico'yu hiç terketmeyen John Cale, 'Little Sister' sayesinde uzun süren iş beraberliğini başlatıyor. Daha sonra tüm ilişkilerini keseceği Lou Reed, bazı şarkılara Cale ile birlikte imza atarken, Nico'nun Bob Dylan'dan aldığı 'I Will Keep It with Mine' zirveleri yaşatıyor. Andy Warhol'un aynı isimli kült filmi için yazılmış 'Chealse Girls', hiç bitmeyecekmiş gibi uzuyor ve bizi de peşinden sürüklüyor.
Harika Kadın'ım Nico'nun diğer işlerine benzemeyen, fazla söz sahibi olmadığı ama kusursuz vokalleriyle bir üst kademeye taşıdığı şarkılar, trajedinin parlak günlerini yansıtıyor; İnceden Ağlatıyor.
0 yorum:
Yorum Gönder