This Is England'ı izlerken, hafif bir deja-vu hissi yaşadım, daha doğrusu, film bana daha önce hissettiğim duyguları yeniden hissettirdi ki aynı duyguları Hanif Kureishi'den the Black Album'u ve Peter Milligan'dan Skin'ı okurken hissetmiştim. This Is England'ın 12'lik sevimlisinin tipi bile harika bir grafik roman olan 1992'li Skin'ın thalidomide kurbanı ana karakteriyle benzeşiyor. Paki lafını duyunca yüzünü çevirenler ya da kavga edenler ya da İngiliz görünmeye çalışanları da Kureishi'nin alaturka kalemi yazmıştı, o kitap da 95'lidir. Tamam, bizim okulda çeteler saçlarını kazıtmıyorlar, uyuşturucu almıyorlar ve 12'liklerle takılmıyorlar ama Hristiyan arkadaşımı nasıl köşeye çektiklerini de bilirim. Berfin beni aramıştı sınır ötesi öncesi gergin günlerde, uzaklardan bir arkadaşım, İstanbul'da oturmuyor, çok korkuyordu, sesi titriyordu, korkak bir kız değildi aslında ama korkuyordu işte; Berfin, adının Berfin olduğunu söylemekten de korkuyordu.Youtube açıldı, faydalanalalım 1
Youtube açıldı, faydalanalalım 2
Youtube açıldı, faydalanalalım 3
Youtube açıldı, faydalanalalım 4
+
SKIN is Martin Atchitson's story: some of his mates called him a spatic - most of them called him Martin 'Atchet. He was a SKIN. Banned before publication. Rejected by other publishers who thought it 'Too Disturbing'.
0 yorum:
Yorum Gönder