Bugünlerde hep Oktay Rifat okuyorum. İlk şiirlerinde salt akılcı tavırla yorumlamak istediği toplulukları kalabalık olarak görmesiyle yaşadığı uzun süreli bunalımı, yine ilk şiirlerinde dizenin önemini anlamazken daha sonraları dizenin ritminden kalkarak dizeye ait çokbaşlılığı yakalamasını ve en keskin dönüşümün yaşandığı verili anlamlar yerine sessiz bir ses geliştirebilmesini izlemek oldukça öğretici oluyor. Bunca denemeye rağmen hala başkalaşmamış Rifat'ın, Garipçiler ile takıldığı dönemlerdeki gibi, şimdi de, altıncı kitabı Perçemli Sokak ile birlikte İkinci Yeni'ye yakınlaşması ve sonrası adına konuşuyorum çünkü zamanı o eserlerle yakaladı ve zamana öyle yayıldı, hakkının yendiğini görüyorum. Fakat bu konuyu izin günüme saklıyorum. Şimdilik sadece bir örnek:
Beyaz mendiller vardı havada
Çalgılı gemiler balkonlarda açık saçık
Bir kız vardı yok gibi öyle güzel
Ne yerde ne gökte belki tuzda
Acısında ekmeğin dilim dilim buğusunda
0 yorum:
Yorum Gönder