04 Aralık, 2008

Gramsci'nin Külleri



....
Canlıyım odada yalnızım
yalnız bedenim sessizlik içinde oturuyor
eski bir sandalyede. Poz verirken dinliyorum
gecenin çıkardığı sakin sesleri
son adımlarını insanların ( ve kendi hayatlarının şarkılarını söyleyen diğer ,ki çocuğun...)
sonra o bildik huzur
Ama eğer görürsem ki gökte mükemmeldir ay, bulutlar arasında çıplak
iterim uyanır uyanmaz bahçenin kapısını biraz. Yalnız ve
bütün dünya ile, ince bir soluğun ötesinde ölüm
bilmiyorum neyi düşlediğimi
neyin, hangi umudun ayakta tuttuğunu hala bu kafayı ve bu sıcak gövdeyi

Pier Paolo Pasolini

PASOLİNİ'NİN KÜLLERİ

Akşam ölüme verdi elini
Pasolini
Bir hayat nasıl yaşanır
Neye göredir ilkeleri
Kim yakalamış duyuların birliğini
Akşam ölüme verdi elini
Pasolini
Bir masalın hayatında
Bir hayatın masalı gibi bitti
Homoseksüel monarşi
Hapiste yalnız tarihe güvenir kişi
Gramsci
Duvarların ömre hükmettiği yerde
Hayatın yeniden üretilişi
Görünmez eli
Alınmaz nesnesi
Özgürlük boyutunda zorunlukların
Ne karşıtlıkları var şu İtalya'nın

Bir denklemde iki parametre
Biri Pasolini öbürü Gramsci
Hapishane Defterleri'nde Gramsci'nin külleri
Akşam ölüme verdi elini
Öldü Pasolini
Kaçak bir serf gibiydi ölüm
Feodal loncasında karanlığın
Varolmak ne kadar zordu
Nesnesinde İtalya'nın

Ahmet Güntan

0 yorum: